เนื้อเพลง ลมใต้พัดไม่ถึง - ปาน ธนพร
พี่บ่าว เรียนจบวิทลัย จากกันไปทำงานเมืองกรุง นั่งห้องติดแอร์สูงสูง อยู่ห่างไกลทะเลอันดา หล่าวลืม กลิ่นเกลือหรือยัง กลิ่นสวนยาง คำสัญญา แสงสีวิไลเมืองฟ้า กลัวกลิ่นน้ำหอมนั้นกลบกลิ่นยาง * จะปล่อยสัญญาความรัก ให้ตากอีกกี่ลมหนาว ริมฝั่งทะเลมีคนเหงา พี่บ่าวจะรู้บ้างไหม ** เสียงคลื่นซัดฝั่ง ยิ่งดังก็ยิ่งคิดถึง แต่ว่าความคิดถึง คงไปไม่ถึงกรุงเทพฯ ทะเลอันดามัน สาดซัด ดั่งรู้เสียงใจที่เจ็บ ไกลจังหนอกรุงเทพฯ ไกลจนคิดไม่ถึง ดาวเอย ช่วยเตือนพี่บ่าว ส่งข่าวคราวมาเยือนทะเล หลบมาล่องเรือตังเก ชายฝั่งทะเลนั้นมีคนคอย (ซ้ำ *, **)