สิ้นแสงดาวดุเหว่าเร่าร้องจากสุมทุมลุ่มน้ำแม่กลอง พี่จำจากน้องคนงามแว่วหวูดรถไฟพี่แสนอาลัยสมุทรสงครามคงละเมอเพ้อพร่ำคิดถึงคนงามที่อยู่แม่กลองราชการทหารเรียกใช้ลูกน้ำเค็มโอ้ทัพเรือไทยฝึกเตรียมเอาไว้ทุกกองพี่ต้องขอลาจากแล้วแก้วตาลาถิ่นแม่กลองคงหวนมาหาน้อยคนสวยแม่กลองคอยพี่กลับมาเมื่อสงกรานต์งานวัดบ้านแหลมเคยเที่ยวชมกับโฉมแฉล้ม เมื่อคืนข้างแรมเมษาสรงน้ำร่วมน้อง ปิดทองพระปฏิมาอธิษฐานรักอยู่คู่ฟ้า หวังเกิดมาร่วมใจป้อมพระจุลไกลบ้านห่างน้องเมื่อฝนมาฟากฟ้าคะนอง ได้ยินถึงน้องหรือไม่พี่ส่งสัญญาฝากฟ้าครวญมา จากห้วงหัวใจคือเสียงครวญหวนไห้ ทหารเรือไทยยังห่วงแม่กลอง