เกิดมาจน
ทุกข์เหลือทนหนอ พลตํารวจ
เรื่องศักดิ์ศรีไม่มี โอ้อวด
พลตํารวจ ผู้น้อยด้อยขั้น
กลุ้มใจนัก ผมหลงรัก
ลูกสาว ผู้การ
เธอเดินผ่าน ป้อมยามทุกวัน
เก็บไปฝันเสีย จนงมงาย
แปลกจริงเออ
ผมรักเธอแล้ว ไม่กล้าบอก
พ่อเธอรู้ กลัวโดนไล่ ออก
กลัวโดนออก เอาเสียง่ายๆ
ได้ แต่ผวา
เรามีค่า แค่เพียงเม็ดทราย
บังอาจรัก ลูกสาว เจ้านาย
โชคจะร้ายแล้ว ซิหนอเรา
อยู่ป้อมยาม ได้แต่มอง
จ้องเธอทุกครา
เมื่อไหร่หนอเธอ จะผ่านมา
ได้เห็นหน้าพอให้ คลายเหงา
นั่งฝันจนเพ้อ
โถนี่เธอ จะรู้หรือเปล่า
พลตํารวจ ผู้น้อยอย่างเรา
หลงรักเจ้าเสีย จนงมงาย
โปรดเมตตา ผมเถิดหนา
ท่านผู้ กํากับ
เฝ้าครุ่นคิด จนนอนไม่ หลับ
นอนไม่หลับ
เพราะความฟุ้งซ่าน
ไม่กล้าเผย ขอเป็นเขย
ของท่าน ผู้การ
เงินเดือนน้อย
ด้อยทั้ง การงาน
ไม่อาจหาญ จะปองดอกฟ้า
โปรดเมตตา
ผมเถิดหนา ท่านผู้ กํากับ
เฝ้าครุ่นคิด จนนอนไม่ หลับ
นอนไม่หลับ
เพราะความ ฟุ้งซ่าน
ไม่กล้าเผย ขอเป็นเขย
ของท่าน ผู้การ
เงินเดือนน้อย
ด้อยทั้ง การงาน
ไม่อาจหาญ จะปองดอกฟ้า