สัปดาห์ต้องมีเจ็ดวัน
หนึ่งวันที่ต้องเสียน้ำตา
หนึ่งวันอดีตจะย้อนมา
รบกวนอยู่เรื่อยไป
ผ่านไปเนิ่นนานยังไม่หาย
กลับจำฝังใจไม่ลบเลือน
ผ่านเดือนพ้นปียังฟั่นเฟือน
เมื่อเวียนมาถึงวัน
วันพุธเมื่อไหร่
วันพุธคือวันที่เป็นทุกข์
ที่สุดของฉัน
ทุกครั้งที่เป็นวันพุธ
มันมีแต่ความหลังที่ทรมาน
เมื่อมันคือวันคืน
ที่เธอตัดสินใจ..จากฉันไป
วันพุธ
อยากลืมเรื่องเธอให้หมดไป
อยากลืมให้ได้แม้ชื่อวัน
อยากลืมเรื่องราวเรารักกัน
ให้มันสาปสูญไป
วันพุธเมื่อไหร่
วันพุธคือวันที่เป็นทุกข์
ที่สุดของฉัน
ทุกครั้งที่เป็นวันพุธ
มันมีแต่ความหลังที่ทรมาน
เมื่อมันคือวันคืน
ที่เธอตัดสินใจ..จากฉันไป
วันพุธ