เมื่อฝืนเดินบนทางที่สังคมไม่ยอมรับ หัวใจจึงเหมือนคนที่ตาย ชีวิตช่างมืดมนสิ้นแล้วทุกๆสิ่ง เจ็บช้ำใจเพียงใดก็จำยอม * เมื่อไม่มีแล้วซึ่งความหวัง จึงแหวกกฏเกณฑ์ของสังคม แล้วใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน เส้นทางนี้มีแค่เพียงผองเพื่อนเท่านั้นเข้าใจกัน จุดหมายที่หัวใจนั้นไม่มี ** วิบากกรรมที่ฉันก่อมันมากมาย ก็เข้าใจถ้าไม่มีใครอภัย กฏแห่งการทำกรรมผิดต้องชดใช้ ฉันจะยอมเพราะฉันผิดเอง หากเปลี่ยนได้ชีวิต ก็อยากเป็นคนดีงาม ให้ทุกคนนั้นเชิดชู แต่ใจฉันก็รู้ว่าสายจนเกินการ ฉันยอมจะใช้กรรมที่ทำมา ( *,** 2 times )