...ล่ะมาสงสารแม่ฮ้าง
ผู้มีลูกบ่มีผัว
ถืกเขาตั๋วนอนนำ
ค่ำมาน้ำตาย้อย
ไผ๋สิออยเอาน้อง
บุตรานางบัดยาม
น้องซิเข้าบ่อน
พี่ศร สินชัย...
กระซิบเป็นเด้อ
คู่ซ้อนสินอนกลิ้ง
กล่อมพระนาง..
เออ...เอย...โอ...ล่ะนาง......
เอาคนต่ำมาเสียดายคนสูง
เอาคนสูงมาเสียดายคนต่ำ
ต่ำม้อต้อล่ะคือซิหย่อหยันดี
สูงเตวเววลักกินกล้วยน้อง
ยามเข้าห้องล่ะเคืองขาเคืองแข้ง
เอาเมียหน้าแห่งย่าน
มันแตกยามหนาว
เอาเมียผู้สาว
ย่านมันออกลูกยาก
มันลำบากบัดออกลูกนั้นตี๊
ดำกี้ซีคิดอยากอายหมู่
เอาเมียครูขี้คร้าน
เอาลูกนอน
ยามลูกไห้แม่ผั่นไปโรงเรียน
เอาเมียตาเบียน
ย้านหลงทางเข้าบ้าน
เอาเมียขี้คร้าน
ย้านบ่เหลียวหล่ำ
เอาเมียหมอลำขี้คร้าน
หอบห่อผ้า
เอาเมียแม่ค้าขี้คร้านใช้สมอง
เอาเมียหัวหยอง
ย้านเกล้าผมบ่สวย
เอาเมียเสริมสวย
ย่านควายขาดเข่ง
ตะวันแดงเริ่มทาเข้าแป้ง
โอ๊...โอ....
เอาเมียปากแหว่ง
ย่านบ่ปากคล่อง
เอาเมียจองหอง
กะย้านได้แต่ฮ้าง
เอาผู้สาวกะบ่คือแม่ฮ้าง
โอ๊...โอ...โอ.....
เอาผู้สาวกะบ่คือแม่ฮ้าง
เอาแม่ฮ้างมันฉลาดเฉลียว
เตาะบาดเดียว
กะตามใจทุกอย่าง
เตาะบาดเดียว
กะส้มลงป่างหง่าง