พวง เชิญยิ้ม,ทศพล หิมพานต์,นงค์ เชิญยิ้ม - สวย
ลมพัดเย็นเย็น มาเดินเล่นเห็นยอดหญิง
น่านิยมน่าชมยิ่ง เป็นยอดหญิงที่งามหยดย้อย
สะโพกโยกย้าย สวยสุดบรรยายมิใช่ย่อยย่อย
แม่หยาดเยิ้มหยดย้อย ดั่งน้ำค้างหยดเมื่อยามเย็นเย็น
เกิดมาตั้งแต่ท้องพ่อท้องแม่ ไม่เคยแลเคยประสบเคยพบเห็น
คนอะไรสวยสาวทุกเช้าเย็น หรือจะเป็นนางฟ้ามาให้ชม
แก้มน่าดอมดมผมดกดำ หนึ่งไม่มีสองสามดูงามสม
ล้ำเลิศเฉิดเฉลาเร้าอารมณ์ แม่ตาคมสวยตามอำเภอใจ
ยามเธอเดินเยื้องย่างดุจนางพญา จะมองซ้ายมองขวาน่ารักใคร่
สวยแบบไม่หันหน้าปรึกษาใคร คนอะไรงามล้ำแถมร่ำรวย
ทำไมวันนี้สวยสดหมดเลยเล่า แล้วพรุ่งนี้เธอจะเอาอะไรสวย
ชายใดได้เห็นเป็นงงงวย คนป่วยเห็นรูปร่างยังทุเลา
คนอะไรไยสวยไม่คิดชีวิต แม่ช่างสวยสิ้นคิดผิดใครเขา
สวยสุรุ่ยสุร่ายไม่ทุเลา สวยแล้วสวยเล่าไม่เบาบาง
หุ่นยั่วความใคร่ไร้ขอบเขต งดงามดุจเพชรพราวสะพรั่ง
สวยกันตะพึดดูไม่จืดจาง คนที่ตาสว่างยังละเมอ
สงสัยโดนยุจึงได้สวยใหญ่ ดูซิบั้นท้ายเธอเบ้อเร่อเท่อ
ไม่เคยพบเห็นเคยเจอะเจอ ระวังไว้นะเธอจะสวยตาย
สวยมาตรฐานไร้พันธะ เธอสวยลักษณะระยะสุดท้าย
สวยน่าเกรงขามไม่ซ้ำใคร จะไปหาที่ไหนคงไม่มี
ถึงเธอจะสวยเพียงใด เอ้ย เพียงใด ไม่ไยดี
เพราะว่าพวกฉันนี้ เป็นกะเทย