ช ต้องจากกันไป แล้วใครกันเล่า ที่จะคลอเคล้าเอาใจ เมื่อยามที่เราห่างไกล ญ หัวใจคงเหงา แสนเศร้าเพียงใด ต้องห่างเธอไปเหมือนใจหลุดลอย ช ก่อนอยู่เคียงกายแล้วใครกันเล่า ที่เฝ้าพะเน้าพะนอต่อกันเมื่อวันผ่านมา ญ รักยังฉ่ำหวานวันนี้ต้องลา ช เจ็บจนใจชาเหลือเกิน * ญ ต่อแต่นี้คงไม่มีแม้เงา ทิ้งกองฟางที่เคยหยอกเย้า ใต้เงาจันทร์ที่เคยเคียงคู่ ช ทุ่งนาคงเหงาคงปวดคงร้าวน่าดู ที่มันต้องมารับรู้ ว่ายอดชู้จะไป ** ช ก่อนจากกันไปขอเพียงคำมั่น ว่าจะไม่คิดลืมกัน ยืนยันด้วยคำวาจา ชญ ว่าเราจะรัก จะให้สัญญา ว่าจะกลับมาคู่กัน (ซ้ำ *, **)