ศิรินภา แสงแก้ว - สายเกินไป
เมื่อก่อนเธอและฉัน เราต่างเป็นเพื่อนกัน
ส่วนตัวเรานั้น เราเข้ากันได้ดี
รู้ใจกันและกัน ความผูกพันล้นปรี่ เยื่อใยและไมตรี
แต่จู่จู่เราสอง ต้องจากกันเหินห่าง
ต้องนานนานครั้ง จึงเจอะกันสักที
พบเจอกันเมื่อใด เราสุขใจล้นปรี่ พูดคุยกันทั้งวัน
แล้ววันหนึ่งเรามาเจอหน้ากัน
เธอนั้นสิมีคู่ขวัญ เป็นเงาเฝ้าเธอไม่ห่าง (โว้โฮ)
ใจแสนจะปวดร้าว ทนฝืนยิ้มให้กับเขา
กลืนกลบรอยเศร้าหมอง
เพิ่งจะรู้ว่ารัก มันก็สายแล้วนั่น
คงไม่มีวันได้ชื่นชมสมปอง
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง เฝ้ามองอย่างเสียดาย
แล้ววันหนึ่งเรามาเจอหน้ากัน
เธอนั้นสิมีคู่ขวัญ เป็นเงาเฝ้าเธอไม่ห่าง (โว้โฮ)
ใจแสนจะปวดร้าว ทนฝืนยิ้มให้กับเขา
กลืนกลบรอยเศร้าหมอง
เพิ่งจะรู้ว่ารัก มันก็สายแล้วนั่น
คงไม่มีวันได้ชื่นชมสมปอง
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง เฝ้ามองอย่างเสียดาย
น้ำตารินตกใน เต็มปรี่ไปทุกห้อง เฝ้ามองอย่างเสียดาย