เฝ้ามองดูเวลา ทุกหกนาฬิกา
ตรงที่เดิมที่เจอกับเธอ
รถเมล์ก็มาสาย ผู้คนช่างวุ่นวาย
แต่ทำไมฉันเห็นเพียงแค่เธอ
เหมือนเรื่องที่ซ่อนเอาไว้ ในใจจะเก็บไว้ไม่อยู่
คงต้องบอกเธอ
ก็ไม่รู้ถ้าพูดไปแล้วจะได้มีเธอกลับด้วยกัน
อีกไหม

แค่อยากให้เวลานี้เดินไป ช้าช้า
ได้เฝ้ามองแววตานี้จนหมด ระยะทาง
แม้ว่าสองเรา ไม่อาจที่จะเป็นดังที่ฉันหวังไว้ในหัวใจ
ก็ดีแค่ไหน ที่มีเธออยู่ข้างๆ

ฝนที่ตกลงมา กับรถที่ขับช้าช้า
ในเวลาที่ตะวันเริ่มจะลาลับ
หันมองไปทางซ้ายถ้าไม่เห็นเธอคงใจหาย
อยู่ตรงนี้ให้ฉันมองได้รึเปล่า
เมื่อถึงเวลา ที่เธอต้องไปกับเขาฉันเข้าใจ
คงรั้งเธอไม่ได้
คงมีแต่แสงตะวันที่ส่องกระทบลงที่เบาะข้างซ้าย
ไม่มีเธออีกแล้ว

**