แสนเศร้า
และพร่ำเพ้อ
ยามเมื่อเธอนั้นไกลตา
ฉันเฝ้าแต่ครวญหา
ช่วงเวลา
ที่เหือดหาย
หัวใจมันลุ่มร้อน
อาวรณ์ถึงเธอมิคลาย
ฉันนอนอย่างเดียวดาย
เมื่อข้างกายยังไร้เธอ
หลับตาไม่ลง
ยังลุ่มหลง
ครุ่นคิดถึงเธอ
อยู่เสมอ ทุกคืน
ข่มตา
ให้หลับไหล
ทำไม่ได้สักคืน
ไม่อาจฝืนใจ
เธอคงไม่เงียบเหงา
เมื่อมีเขาเคียงแนบกาย
เธอคงจะหลับไหล
แอบอุ่นไอ
อ้อมกอดเขา
หัวใจที่หม่นหมอง
ร่ำร้องหาเธอทุกคราว
ฉันนอนอย่างเหน็บหนาว
กอดความเหงาแทนร่างเธอ
หลับตาไม่ลง
ยังลุ่มหลง
ครุ่นคิดถึงเธอ
อยู่เสมอ ทุกคืน
ข่มตา
ให้หลับไหล
ทำไม่ได้สักคืน
ไม่อาจฝืนใจ
หลับตาไม่ลง
ยังลุ่มหลง
ครุ่นคิดถึงเธอ
อยู่เสมอ ทุกคืน
ข่มตา
ให้หลับไหล
ทำไม่ได้สักคืน
ไม่อาจฝืน
หลับตาไม่ลง
ยังลุ่มหลง
ครุ่นคิดถึงเธอ
อยู่เสมอ ทุกคืน
ข่มตา
ให้หลับไหล
ทำไม่ได้สักคืน
ไม่อาจฝืนใจ
ให้ลืมเธอ