หอมกลิ่นข้าวคั่ว
คำร้อง / ทำนอง : บ่าว ภูจำปา เรียบเรียง : เต๋า เมืองยศ
(เกริ่น) ได้หอมกลิ่นข้าวคั่ว ลอยมาจากเฮือนครัวของน้องในงานแต่ง เสียงล้างจานก๊องแก๊ง ก๊องแก๊ง
ปนกับเสียงฟักลาบ ลอยมาบอกให้อ้ายทราบ ว่านางน้องสิแต่งดอง หมองเด้น้อโอ..นี่น้อ..
บ้านน้องกำลังลาบงัว ได้หอมกลิ่นข้าวคั่วลอยมากวนใจ เจ็บพอแฮงแล้วอ้ายคนบ้านใกล้
ที่เคยมีใจเฝ้ารักเฝ้ารอ ความจริงอ้ายก็พอรู้ข่าว วันว่าที่เจ้าบ่าวจะเข้ามาขอ ทำใจจะไม่ให้มันฝ่อ
ถึงวันนี้หนอก็ยังทรมาน
(ลำ) หัวใจกลั้นความเจ็บไว้บ่อยู่ อยากตะโกนบอกให้คนรับรู้ รับรู้ กะอายบ้านเพิ่นหยัน
เจ้าท่อนั้นที่ฮู้อยู่เต็มใจ ว่าได้ทรมานไผอยู่ในวันนี้
ก่อนจะถึงวันนี้ เจ้าเคยมีรักให้กับใคร อ้ายคนบ้านใกล้ จีบเจ้าไว้ตั้งแต่เป็นนักเรียน
คำว่ารักน้องก็เคยฝากบอกรักอ้ายวนเวียน ตั้งแต่เป็นนักเรียน พอน้องจะเปลี่ยนไม่บอกกันเลยหนา
(ลำ) เป็นหยังหล่าเจ้ามาป๋าถิ่มปล่อย บัดเขามาอิ่นอ้อย อิ่นอ้อย ออยเว้าบ่กี่คำ
ลืมอ้ายซ้ำยอมให้เพิ่นมาขอ ให้รางวัลคนรอทุกข์ใจอยากอายบ้าน
เฮือนงานน้องกินลาบงัว อ้ายคนถืกตั๋วได้กินเพียงคั่วกุดจี่ บ่กล้าไปงาน อ้ายนั้นต้องมานอนลี
เขากินลาบงัวแซบนัวอย่างดี อ้ายกินคั่วกุดจี่ จากกองขี้ควายอยู่กลางนา
(ลำ) เชิญโลดหล่าเข้าพาขวัญยิ่งใหญ่ อ้ายมันคนทุกข์ฮ้าย ทุกข์ฮ้าย มีสิทธิ์ได้แค่รอ
เสียงครกจ้อเขียงลาบหน่ำมาหา ข้าวคั่วหอมลอยมา อ้ายแล่นหาแต่ทางลี้