เหมือนว่าเธอตัดไม่ขาด ที่เธอยังไปเจอเขา คล้ายยังมีถ่านไฟเก่า แม้วันนี้เธอจะมีฉัน เห็นฉันก็เห็นอยู่ แต่รู้ฉันมาที่หลัง เหมือนน้ำมันท่วมปาก ได้แต่ทน ทนอึดอัดใจ ถ้าพูดออกมาก็กลัวเสียเธอให้เขาไป ถ้าเงียบเอาไว้ก็คงต้องทนทรมาน เหมือนหายใจอยู่ใต้น้ำ เมื่อเธอไปกับเขา ฉันหายใจอย่างปวดร้าว มันเหมือนจะขาดใจ มันกดดันเหลือเกิน จะต้องทนถึงเมื่อไร อยากให้เธอหยุดมันได้ไหม อย่าไปกับเขาเลย หวังว่าเธอคงคิดออก ว่าเขาคือคนที่ทำร้าย และเมื่อเธอไม่เหลือใคร จำได้ไหมใครที่กอดเธอ ถ้าเงียบเอาไว้ก็กลัวเสียเธอให้เขาไป ถ้าพูดออกไปก็กลายเป็นชวนทะเลาะกัน มันช่างทรมาน