หิว........หิว......... หิว หิว หิวจนไส้กิ่วแล้วครับ หิว หิว จนหลับตานอนไม่ลง ขาดแม่คอยดูแลให้ ไร้พ่อคนคอยฝึกฝน ยามหิวมีคนคอยป้อน คงสุขใจดี หิว หิว จนตาลายแล้วครับ หิว หิว จนหน้าชาตัวเริ่มเบา ร่างกายก็เมื่อยอ่อนล้า เมตตาหนูบ้างสักคน หิวจนมันสุดทน หนูหิว หิว.... หิว.... หิว หิวซะจนตาลายใจแทบขาด ผ่านตลาดสุดรันทดใจแทบสิ้น กลิ่นกับข้าวลอยมาให้ถวิลลืมทุกสิ่งหมดสิ้นหิวเหลือเกิน มองเห็นมอเตอร์ไซค์เป็นไก่ย่าง เห็นหญ้าแห้งริมทางเป็นของหวาน อยากจะกินมันทุกสิ่งที่ขวางทาง เพราะตั้งแต่สองวันยังไม่ได้กิน เห็นท่อนไม้วางอยู่เป็นหนมปัง อยากทาแยมสักอันประทังหิว กลิ่นปลาหมึกลอยมาหอมชิว ชิว ยิ่งพาหิวจนท้องมันโอดครวญ ได้แต่ฝันได้แต่วาดอนาถนัก ชีวิตคนไร้หลักปักไม่มั่น หมดแรงเดินต่อไปสิ้นหนทาง หวังเอาไว้สักวัน สวรรค์คงเมตตา หิว หนูหิวเสียจนแสบท้อง พ่อแม่พี่น้องให้ทานหนูหน่อยได้ไหม เด็กน้อยบ้านนาแรมรอนมาจากแดนไกล หิวจนมันทนไม่ไหว หนูคงต้องตายเพราะว่าหนูหิว