ในวันวังเวง ที่ใจเราเองมันเศร้า เขาไม่รักเรา โกรธเรา ทิ้งเราไปแล้ว
เจ็บไปทั้งใจ เหมือนถูกกรีดด้วยคมแก้ว แก้วรักที่เคยวาวแวว เขาทำแตกแล้วเมื่อวาน
วังเวงหวั่นไหว ในวันที่ใจโดนย่ำ เพราะหลงเชื่อคำ เขาทำอย่างไม่สงสาร
เสียแรงชื่นชม สุดท้ายก็ต้องซมซาน ถูกหลอกด้วยคารมหวาน มันทรมานจังเลย
* พยายาม พยายาม ฉันพยายาม อยากหักอยากห้าม หัวใจให้อยู่เฉย เฉย
น้ำตาอย่าไหล ตัดใจจากเขาไปเลย ไม่สนไม่แคร์ไม่เคย ไม่เคยรักคนอย่างเขา
วันรักสลาย เหมือนสิ้นความหมายทุกอย่าง เสียงใจบอบบาง ยังครวญยังครางถึงเขา
ยังรักเรื่อยไป จะเจ็บยังไงก็เอา เรียกร้องให้คืนเหมือนเก่า ใจเรามันห้ามไม่ฟัง
( ซ้ำ * )