ยามเย็น เราพากันเดินเล่น เราพากันเดินโดดเด่นอยู่ไปในทั่วทุกหนแห่ง อาทิตย์ ที่มีแสงร้อนแรง เจ้ากลับสิ้นแสงเพราะเจ้าสิ้นแรงต้านทานต่อแสงจันทร์ ลมโชย เจ้าโบกโบยพัดมา ให้สุขอุราพาใจล่องลอยไปกับสายลมนั่น เหล่านก ที่ส่งเสียงร้องกัน เจ้าคงสุขสันต์ทุกวันอย่างนี้ในชีวิตยามเย็น โอ้ยามเย็นลมพัดกระหน่ำเตือน ความทรงจำเมื่อครั้งในอดีต ที่เราสองเคยร่วมชีวิต และเราเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ไม่มีเธออยู่เคียง ได้ยินสำเนียงเจ้าเสียงนกร้องบินดังก้องบอกมา เธอไม่หวนมา จะไม่หวนมา สู่ความโสภาในยามเย็น (ซ้ำทั้งหมด)เธอไม่หวนมา จะไม่หวนมา สู่ความโสภาในยามเย็น