หนใดที่ใจเหงา
ทุกคราวที่เราท้อ
ขอเพียงแต่มีแค่ใครคนหนึ่ง
ทุกข์จนสุดทนไหว
ร้อนรนขึ้นยามใด
อยากจะบอกใครซักคน
ถึงใครต่อใครเขา
เห็นเราหมดความหมาย
ขอเพียงแต่มีแค่ใครคนหนึ่ง
ถึงวันที่สับสน
ทุกข์ทนอยู่ในใจ
อยากจะบอกใครซักคน
สักคน ที่จะรู้
สักคน จะได้ไหม สักคน...
ถึงคราวที่สดใส
ครั้งใดที่สุขสม
ขอคนชื่นชมแค่เพียงคนหนึ่ง
ถึงวันที่มองฟ้า
คว้าดาวได้ดังใจ
อยากจะบอกใครซักคน
ใจเรามันเป็นเพียงแต่เนื้อ
แค่ก้อนหนึ่ง
มันจึงมีเวลาจะอ่อนแอ
เพียงตัวเราลำพัง
อ้างว้างไร้ทางแก้
จึงจำใจยอมทนเก็บไว้
แต่อยากจะบอกใครซักคน
เพียงคนเดียวจริงจริง
ที่ขอไว้เป็นเพื่อน
เพียงคนเดียวคอยเตือน
และเข้าใจ
มีคนเป็นพันพัน
หมื่นแสนล้านที่บนโลก
เพียงคนเดียวจะมีบ้างไหม
อยากจะบอกใครซักคน
สักคน ที่จะรู้
สักคน จะได้ไหม สักคน...
เพียงคนเดียวจริงจริง
ที่ขอไว้เป็นเพื่อน
เพียงคนเดียวคอยเตือน
และเข้าใจ
มีคนเป็นพันพัน
หมื่นแสนล้านที่บนโลก
เพียงคนเดียวจะมีบ้างไหม
อยากจะบอกใครซักคน
ก็อยากจะบอกใครซักคน
อยากจะบอกใครซักคน
อยากจะบอกใครซักคน
ก็อยากจะบอกใครซักคน