ไม่อาจหลีกความปวดร้าว เหมือนเงาที่ตามไม่ห่าง รอบกายช่างดูอ้างว้าง มองเหลียวไปไม่เคยเห็นใคร เจ็บปวดที่มันบากลึก ฝังลงเป็นแผลที่ใจ ได้เพียงแต่เก็บมันไว้ เหน็ดและเหนื่อยในใจเหลือเกิน อยากมีใครสักคนหนึ่ง ที่รักและเข้าใจเรา จะคอยประคอง เมื่อยามที่เราล้มลง อยากมีใครสักหนึ่ง ที่รักเราจริงใจ ไม่ทิ้งกันไป จะมีหรือเปล่า เมื่อไรที่ใจอ่อนแอ ขอเพียงหนึ่งคนที่แคร์ ช่วยมาปลอบใจที่แพ้ และอาจเป็นเธอที่เฝ้ามอง อยากมีใครสักคนหนึ่ง ที่รักและเข้าใจเรา จะคอยประคอง เมื่อยากมี่เราล้มลง อยากมีใครสักคนหนึ่ง อยากขอให้เป็นเธอ อยากขอแค่เธอ...จะได้ไหม(จะได้หรือเปล่า)