เธอเดินผ่านไป ใครต่อใครก็ยังต้องเหลียว เธอชอบเข้ามา ยืนใกล้ฉันซะจนหวาดเสียว รู้ไหมต้องข่มใจ ด้วยความอดทน ขนาดไหน น้ำหอมที่เธอใช้ ยังได้กลิ่นมันในฝัน ห้ามยังไง ให้ใจไม่หวิว ก็รู้ว่าคงไม่ไหว เพราะเธอเข้ามาใกล้เกินไป ก็แค่จะเตือนเธอไว้สักหน่อย อย่าคิด ว่าฉันไม่กล้ารักเธอ บอกเธอไว้เลย อย่าคิดว่าฉันไม่มีหัวใจ คำว่าคนดี มันก็ไม่ได้แปล ว่าไม่หวั่นไหว ยังไงก็ต้องรักเธอ เธอคุยกับฉัน มองตากันเหมือนเธออยากรู้ ฉันแทบขาดใจ เวลาเธอกระซิบข้างหู หรือเธอแค่ยั้วเย้า ทำลายหัวใจ ด้วยรอยยิ้ม ฉันไม่ใช้ก้อนหิน ก็ทนได้เพียงเท่านี้