ฉันเข้าใจทุกอย่างในวันนี้ ถึงเเม้พูดไม่ออกเลยสักคำ เธอต้องไปแล้ว ใจต้องยอมรับมัน ทั้งที่เจ็บปวด..... สงสารกันทำไมยังทำร้าย ทุกๆคำที่เธอปลอบกลับทิ่มแทง.. ตาที่มองฉันมีแค่ความเห็นใจ ฉันไม่ต้องการ.... ... อย่าจับมือฉัน ..ไม่ต้อง..ไม่ต้องกอดฉัน..เพราะตั้งแต่นี้ เธอไม่ใช่ของฉัน อย่ามากอดฉัน..ทั้งๆที่เธอหมดใจ ฉันไม่ต้องการเป็ฯคนที่น่าสงสาร (..พอที ) เขาเฝ้ารอเธออยู่นั่นใช่ไหม ถ้ารีบไปก็ไป.. เถอะนะเธอ ไม่ต้องห่วงฉัน เพราะว่ามันสายเกินไปที่เธอเป็นห่วง