เนื้อเพลง อย่าเหงาเรื่อยเปื่อย - เต้น นรารักษ์
เต้น นรารักษ์ - อย่าเหงาเรื่อยเปื่อย
คำร้อง ภาคย์ สุนทรสมัย
ทำนอง / เรียบเรียง ปภัสศิลป์ คีตวงศ์วัชร์
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่ คือคนที่รักรักเธอมากมาย
ไม่อาจพูดไป เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า
รู้ไหมฉันกลัว ในความปลื้มใจต้องบอกเธอไว้ว่าฉันกลัว
เธอทำร้ายกันโดยที่เธอนั้นไม่รู้ตัว ทำร้ายทุกครั้งที่โทรเข้ามา
เหงาซะมากมาย โทรมาแล้วเธอก็บ่นว่าเหงาซะมากมาย
ยังดีที่มีฉันอยู่ตรงนี้ให้ระบาย เป็นเพื่อนที่ไว้ใจตลอดมา
ถามว่าอยาก อยากคุยไหมฉันก็อยาก แต่ถ้าไม่ลำบากก็อยากจะขอเธอ
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา
ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่ คือคนที่รักรักเธอมากมาย
ไม่อาจพูดไป เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า
เธอก็แค่วาง คุยกันแล้วเธอแค่ขอบใจฉันแล้วก็วาง
เธอลืมว่ามีคนหนึ่งคนนี้ที่อ้างว้าง ความจริงก็เหงาไม่น้อยกว่าเธอ
ถามว่าอยาก อยากคุยไหมฉันก็อยาก แต่ถ้าไม่ลำบากก็อยากจะขอเธอ
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา
ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่ คือคนที่รักรักเธอมากมาย
ไม่อาจพูดไป เธอคงไม่รู้ว่ามัน
เจ็บปวดที่ทำได้เพียงแค่รับฟัง
คนคนนี้ไม่มีหวัง ก็ไม่รู้อีกกี่ครั้งจะทนไม่ไหว
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา
ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
เธอมีฉันให้โทรเมื่อไม่มีใคร แต่วันที่คิดถึงถึงเธอมากมาย
ให้ฉันโทรหาใคร เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า
คำร้อง ภาคย์ สุนทรสมัย
ทำนอง / เรียบเรียง ปภัสศิลป์ คีตวงศ์วัชร์
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่ คือคนที่รักรักเธอมากมาย
ไม่อาจพูดไป เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า
รู้ไหมฉันกลัว ในความปลื้มใจต้องบอกเธอไว้ว่าฉันกลัว
เธอทำร้ายกันโดยที่เธอนั้นไม่รู้ตัว ทำร้ายทุกครั้งที่โทรเข้ามา
เหงาซะมากมาย โทรมาแล้วเธอก็บ่นว่าเหงาซะมากมาย
ยังดีที่มีฉันอยู่ตรงนี้ให้ระบาย เป็นเพื่อนที่ไว้ใจตลอดมา
ถามว่าอยาก อยากคุยไหมฉันก็อยาก แต่ถ้าไม่ลำบากก็อยากจะขอเธอ
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา
ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่ คือคนที่รักรักเธอมากมาย
ไม่อาจพูดไป เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า
เธอก็แค่วาง คุยกันแล้วเธอแค่ขอบใจฉันแล้วก็วาง
เธอลืมว่ามีคนหนึ่งคนนี้ที่อ้างว้าง ความจริงก็เหงาไม่น้อยกว่าเธอ
ถามว่าอยาก อยากคุยไหมฉันก็อยาก แต่ถ้าไม่ลำบากก็อยากจะขอเธอ
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา
ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
คนที่ฟังเธอพูดว่าเหงาเท่าไหร่ คือคนที่รักรักเธอมากมาย
ไม่อาจพูดไป เธอคงไม่รู้ว่ามัน
เจ็บปวดที่ทำได้เพียงแค่รับฟัง
คนคนนี้ไม่มีหวัง ก็ไม่รู้อีกกี่ครั้งจะทนไม่ไหว
อย่าโทรมาพูดคำว่าเหงาเรื่อยเปื่อย เหนื่อยจะพูดเรื่องความเหงา
ที่ความจริงเธอไม่เคยเข้าใจ
เธอมีฉันให้โทรเมื่อไม่มีใคร แต่วันที่คิดถึงถึงเธอมากมาย
ให้ฉันโทรหาใคร เธอว่าคนไหนที่เหงากว่า