แคน ผู้บ่าว ผู้สาวเชียงคาน
หน้า ออกพรรษา
เขา พร้อมหน้า สนุก สนาน
ดูเจ้า แข่งเรือกัน
เสียง ร้องลั่น ก้องริมโขง
โอ๊ย คนพลัดถิ่น
พบยุพิน นิ่ม อนงค์.
เรือ ลำน้อยๆ
เจ้า ก็ปล่อย ลอยอยู่ริมโขง
ล่องค่ำ ย่ำแลงลง
ฮัก เชื่อมโยง
ท่ามกลาง เดือนหงาย.
.โอ โอ้ โอ๊
โอ๊ โอ โอ โอโอ้ยอดชู้
เจ้า กระซิบข้างหู
ว่า อย่าหลอก ตัว ข้อยเด้อ
พร่ำ พลอดอาลัย
เจ้าร้องไห้ หลั่งน้ำตา.
เสียง แคนไผแผ่ว
ดังแจ้วๆ เลื่อนลับลา
อ้าย จำจากน้อง
เนื้อทอง จงอย่าโศกา
ปีหน้า อ้าย สิมาหา
ร่วมออกพรรษา
ที่เชียงคาน
โอ โอ้ โอ๊
โอ๊ โอ โอ โอโอ้ยอดชู้
เจ้า กระซิบข้างหู
ว่า อย่าหลอก ตัว ข้อยเด้อ
พร่ำ พลอดอาลัย
เจ้าร้องไห้ หลั่งน้ำตา.
เสียง แคนไผแผ่ว
ดังแจ้วๆ เลื่อนลับลา
อ้าย จำจากน้อง
เนื้อทอง จงอย่าโศกา
ปีหน้า อ้าย สิมาหา
ร่วมออกพรรษา
ที่เชียงคาน