เพลงก็กำลังจบลงแล้ว
ไฟก็กำลังมืดลง
อีกครั้งที่ต้องเหงา
ต้องเหมือนเก่า ต้องว่างเปล่า
เหลือเพียงเงาของเราเอง
ฉันต้องยิ้มแย้ม
ต้องแสดงต่อหน้าใคร
เป็นใครที่เหมือน
โลกช่างเป็นได้เหมือนใจ
แต่คงไม่มีใครที่รู้สึก ถึงบางสิ่ง
ที่ต้องเก็บอยู่ข้างใน
กี่รอยยิ้มของฉันให้กับโลกใบนี้
ยิ้มที่ฉันให้คนมากมาย
กี่ครั้งที่ยิ้มให้ใครใคร
แต่ไม่เคยมียิ้มครั้งไหน
ให้กับฉันเอง
ยิ้มของฉันแบ่งปันความสุขล้น
มีให้คนตั้งมากมาย
เหลือแค่น้ำตาเท่านั้น
ที่มันยังคงต้องเก็บอยู่ในหัวใจ
ใครใครก็คงกลับไปแล้ว
มองดูอะไรก็เงียบงัน
กี่ครั้งแล้วที่เหลือ
โลกใบหนึ่ง และคนหนึ่ง
ในค่ำคืนที่เดียวดาย
ฉันต้องยิ้มแย้ม
ต้องแสดงต่อหน้าใคร
เป็นใครที่เหมือน
โลกช่างเป็นได้เหมือนใจ
แต่คงไม่มีใครที่รู้สึก ถึงบางสิ่ง
ที่ต้องเก็บอยู่ข้างใน
กี่รอยยิ้มของฉันให้กับโลกใบนี้
ยิ้มที่ฉันให้คนมากมาย
กี่ครั้งที่ยิ้มให้ใครใคร
แต่ไม่เคยมียิ้มครั้งไหน
ให้กับฉันเอง
ยิ้มของฉันแบ่งปันความสุขล้น
มีให้คนตั้งมากมาย
เหลือแค่น้ำตาเท่านั้น
ที่มันยังคงต้องเก็บอยู่ในหัวใจ
เหมือนมีผู้คนรอบกาย
เหมือนมองไม่เห็นผู้ใด
ที่จะมองเห็นหัวใจ
ฉันมันเหนื่อยล้าแค่ไหน
ไม่มีใครเลยที่รู้สึก
ไม่มีใครเลยที่รู้
กี่รอยยิ้มของฉันให้กับโลกใบนี้
ยิ้มที่ฉันให้คนมากมาย
กี่ครั้งที่ยิ้มให้ใครใคร
แต่ไม่เคยมียิ้มครั้งไหน
ให้กับฉันเอง
ยิ้มของฉันแบ่งปันความสุขล้น
มีให้คนตั้งมากมาย
เหลือแค่น้ำตาเท่านั้น
ที่มันยังคงต้องเก็บอยู่ในหัวใจ