คำว่ารักที่เธอเขียนใส่ใจฉัน ผ่านคืนวันก็ยังฝังตรึงเสมอ สีหมึกชัดขึ้นทุกวัน คำว่าฉันนั้นรักเธอ วันไหนที่ไม่ได้เจอก็คอยห่วงหา เมื่อบังเอิญเห็นเธอควงใครอีกคน ใจเคยสุขล้น ก็ปนเปื้อนด้วยน้ำตา ยืนมองเธอสุขกับเขา ด้วยใจที่เศร้าเกินกว่า จะลืมภาพเจ็บติดตา แค่เดินจากไป * คำว่ารักที่เธอเขียนลงใจฉัน ต้องใช้กี่ล้านหยดน้ำตาลบถึงจะหาย ถึงเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ก็ไม่เคยรักใครง่าย ง่าย เมื่อรักเธอคือให้หมดใจ แม้ต้องเจ็บช้ำ อยากจะถือว่ารักนี้เธอให้ยืม อยากจะลืมเธอไปไม่ต้องจดจำ แต่ก็ยากจะลืมได้ลงใจยังคงร้องครวญเช้าค่ำ นั่งร้องไห้ลบคำหนึ่งคำนี้ด้วยน้ำตา ( ซ้ำ * )