แสนเพลินสุขสม
ครั้งชมชื่นวา รี
เห็นนางหนึ่งมี
ราศรีพริ้งพราย
เจ้าลง เล่นน้ำ
โผ ดำเวียนว่าย
ดูช่างกรีดกาย งาม ตา
เหมือนนางสวรรค์
ในฝันแห่งใจ ปอง
ผิวนวลดั่งทอง อาบท้องธารา
ร่าง งาม อ่อน ช้อย
ไร้รอยใฝฝ้า
เป็นเจ้าแห่งปลา ในสาย ชล
พร่าง พราว พราย น้ำ
ใสงาม สะอาด
เห็นพฤกษาชาติ งาม ล้น
โอ้ เจ้า เงือก น้อย
ที่ลอยเวียนวน
ยามเมื่อได้ยล ยวน มอง
เหมือนมาสถาน
วิมานแก้ว แวว วาว
น้ำกระเพื่อมพราว
เป็นฝอยละออง
โน่น ปลา ใหญ่ น้อย
ว่ายลอยละล่อง
งามดั่งเรียกร้อง ใจ เพลิน
พร่าง พราว พราย น้ำ
ใสงาม สะอาด
เห็นพฤกษาชาติ งาม ล้น
โอ้ เจ้า เงือก น้อย
ที่ลอยเวียนวน
ยามเมื่อได้ยล ยวน มอง
เหมือนมาสถาน
วิมานแก้ว แวว วาว
น้ำกระเพื่อมพราว
เป็นฝอยละออง
โน่น ปลา ใหญ่ น้อย
ว่ายลอยละล่อง
งามดั่งเรียกร้อง ใจ เพลิน