เชื่อมั่นตัวเอง
ว่าเติบโตมาพอแล้ว
ไม่น่าจะดูมีวี่แววต้องช้ำใจ
ได้ผ่านเวลา ได้เรียนรู้
ก็นึกว่าสายตานั้นกว้างไกล
ไม่คาดไม่ฝันว่าวันนี้จะสับสน
คนตัวเล็กเล็ก
เพียงหนึ่งคนเขาทิ้งไป
เจอกับบทเรียนที่แสนแพง
ก็นึกว่าเราโตพอจะเข้าใจ
เจ็บแต่ดี จะได้รู้ไว้
ว่าตัวเองไม่ได้มีคุณและค่าใด
การชนะมาทุกอย่าง
ย้ำให้ใจนั้นยิ่งกร่าง ให้เสียคน
ให้คนอย่างฉันนั้นต้องคิดใหม่
สุดท้ายได้แต่มอง
มองความเป็นไปของตัวเอง
ไม่เหลือใคร
เกิดแก่เจ็บตาย
ก็เข้าใจในคำสอน
แต่เจ็บวันนี้
ยังหลอกหลอนได้มากมาย
อุตส่าห์ทำตัวว่ารู้ดี
แต่แล้วก็ไม่ได้ดีกว่าใครใคร
เจ็บแต่ดี จะได้รู้ไว้
ว่าตัวเองไม่ได้มีคุณและค่าใด
การชนะมาทุกอย่าง
ย้ำให้ใจนั้นยิ่งกร่าง ให้เสียคน
เจ็บปวดยังไงก็ต้องยินยอม
จะได้รู้ไว้ว่าตัวเอง
ไม่ได้มีคุณและค่าใด
การชนะมาทุกอย่าง
ย้ำให้ใจนั้นยิ่งกร่าง
ให้เสียคน
ให้คนอย่างฉัน
นั้นต้องคิดใหม่
สุดท้ายได้แต่มอง
มองความเป็นไปของตัวเอง
ไม่เหลือใคร
สุดท้ายได้แค่มอง
มองความเป็นไปของตัวเอง
ไม่เหลือใคร