ไวพจน์ เพชรสุพรรณ - เจ้าชายกบ
โอ่ โอ่... เมื่อนั้นฉันจะมาสาธยายให้ฟังนะ
ถึงจะเก่าถึงจะเน่าก็เอาล่ะ ก็เรื่องพระขาดนางอย่างฉันเอ๋ย
เมื่อ 14 กุมภา เที่ยวอาเขตไปเจอเขตนักล่าคนน่ารัก
ฉันหน้าใหม่ใจเต้นล่ะก็ตึ๊กตั๊ก เธอยิ้มทักก็รักเธอแทบทันที
มาเล่นบทเจ้าชายกับเจ้าหญิง สวรรค์เสกให้สุงสิงอยู่ในสวนศรี
ให้อิ่มอกอิ่มเอมสุดเปรมปรีดิ์ สุขไฉนไปกว่านี้มีได้ไง
ไอ้ครั้นพูดไปก็หาว่าโกหก
ครั้นมาถึงครึ่งทางกลางท้องเรื่อง อกไอ้แป้นแค้นเคืองกว่าเรื่องไหน
เหมือนคนรักควักเอามีดมากรีดใจ เธอผละไปให้คนอื่นเขาชื่นชม
ครั้นพอพระขาดนางก็ทางขาด เห็นบทบาทตรงหน้าเหมือนดั่งยาขม
ยิ่งตอนเขาอิงแอบแนบจันทร์ชม มันทับถมถากถางอย่างถึงใจ
ไอ้ครั้นพูดไปก็หาว่าโกหก
เมื่อนี้ฉันจะมีอะไรเหลือเพื่อเป็นฉัน
ก็ทุ่มหมดทั้งใจให้ใครกัน เธอปล่อยฉันเป็นไอ้โก๋ที่โนเนม
มาเดือนนี้มีนา ฉันเลยหน้าจ๋อย เหมือนโดนสอยลงมาทรุด
เลยต้องหยุดเกษม จำต้องตีหน้ากบเมื่อจบเกม
เจ้าชายเซม เชมกบก็เลยจบกัน ไอ้ครั้นพูดไปก็หาว่าโกหก
เมื่อนี้ฉันจะมีอะไรเหลือเพื่อเป็นฉัน
ก็ทุ่มหมดทั้งใจให้ใครกัน เธอปล่อยฉันเป็นไอ้โก๋ที่โนเนม
มาเดือนนี้มีนา ฉันเลยหน้าจ๋อย เหมือนโดนสอยลงมาทรุด
เลยต้องหยุดเกษม จำต้องตีหน้ากบเมื่อจบเกม
เจ้าชายเซม เชมกบก็เลยจบกัน ไอ้ครั้นพูดไปก็หาว่าโกหก