เสียดาย ได้แต่เสียดาย
เห็นเธอเก็บตัวเองไว้
ขังตัว
จมกับห้องเดิมที่ปิดตาย
หัวใจ
เธอเหมือนไร้วิญญาณ
ดอกไม้งาม
ยามผีเสื้อคลอเคลียชื่นใจ
สวยงามเป็นดอกไม้..ที่ชื่นบาน
เมื่อไร้เงา
เจ้าผีเสื้อ ที่ผูกพัน
เคยบานก็กลับกลายเหี่ยวเฉา
เชื่อเถิด
เจ้าดอกไม้เอย
รักตัว..ก็จงลืมเขา
รอบตัว
มีอีกร้อยทาง ร้อยเรื่องราว
ถึงคราวเธอต้องรักตัวเอง
ดอกไม้งาม
เป็นเพราะลมยังโชยพัดมา
ฝนซา
เธอยังเหลือตะวันส่อง
ก็ช่างมัน
หากผีเสื้อเก่าเก่าไม่มอง
ตัวเธอยังคงมีความหมาย
เจ้าเอย..เจ้าดอกไม้เอย
รักตัว
ก็จงลืมเขา
รอบตัว
มีอีกร้อยทางร้อยเรื่องราว
ถึงคราวเธอต้องรักตัวเอง
ดอกไม้งาม
เป็นเพราะลมยังโชยพัดมา
ฝนซา
เธอยังเหลือตะวันส่อง
ก็ช่างมัน
หากผีเสื้อเก่าเก่าไม่มอง
ตัวเธอยังคงมีความหมาย
เจ้าเอย..เจ้าดอกไม้เอย
รักตัว
ก็จงลืมเขา
รอบตัว
มีอีกร้อยทางร้อยเรื่องราว
ถึงคราวเธอต้องรักตัวเอง
ถึงคราวเธอต้องรักตัวเอง
ถึงคราวเธอต้องรักตัวเอง