นั่งมองเธอเนิ่นนาน
เห็นตาเธอพริ้มหลับ
สายลมคลอเคล้าแก้มที่อ่อนใส
ฉันกล้าอยู่ใกล้เธอ
แค่ยามเธอหลับใหล
แม้ใจจะรักเธอตลอดมา
ใกล้กันแค่เอื้อมมือ
เหมือนไกลกันแสนไกล
หัวใจไม่กล้าพอจะไขว่คว้า
ได้มองเธอข้างเดียว
ก็ดีใจหนักหนา
ถึงแม้เวลาจะไม่นาน
อย่าเพิ่งตื่นขึ้นมา
ตอนนี้เลยเธอ
ให้ฉันได้แอบมอง
เธอให้นาน
ฉันขอเก็บภาพนี้
เอาไปนอนฝัน
ให้ฉันนั้นได้แอบบอกรักเธอ
ไม่กล้าจะสัมผัส
ไม่กล้าจะรบกวน
ได้เพียงอยู่ใกล้เธอ
และเหม่อมอง
ได้ยินบ้างหรือเปล่า
หัวใจมันร่ำร้อง
ว่ามันมันรักเธอเพียงใด
ใกล้กันแค่เอื้อมมือ
เหมือนไกลกันแสนไกล
หัวใจไม่กล้าพอจะไขว่คว้า
ได้มองเธอข้างเดียว
ก็ดีใจหนักหนา
ถึงแม้เวลาจะไม่นาน
อย่าเพิ่งตื่นขึ้นมา
ตอนนี้เลยเธอ
ให้ฉันได้แอบมอง
เธอให้นาน
ฉันขอเก็บภาพนี้
เอาไปนอนฝัน
ให้ฉันนั้นได้แอบบอกรักเธอ
ไม่กล้าจะสัมผัส
ไม่กล้าจะรบกวน
ได้เพียงอยู่ใกล้เธอ
และเหม่อมอง
ได้ยินบ้างหรือเปล่า
หัวใจมันร่ำร้อง
ว่ามันมันรักเธอเพียงใด
ได้ยินบ้างหรือเปล่า
หัวใจมันร่ำร้อง
ว่ามันมันรักเธอเพียงใด