ข้อยจากอีสานหลายปี
เข้ามาอยู่กรุงศรีวิไลเลิศฟ้า
ทำงานแลกกับเงินเลี้ยงชีวา
บริการเพิ่มพลังให้รถรา
คนเขาขานนามว่า
เป็นเด็กปั๊มน้ำมัน
ตื่นแต่เช้าเพราะกลัวไม่ทัน
ถ้าตื่นสายเราพอรู้กัน
ค่าแรงงานนั้น
สำมะคัญจริงเออ
แตรรถบีบก็รีบลุกโกรกกราก
เป็นความลำบาก
ที่ข้อยต้องเจอ
เช้าจนดึกเงียบเย็นยิ่งเซ่อ
โอ้ละเหนอข้อยมันง่วงนอน
แต่งตัวกะบ่แม่นสำอาง
ย้อนข้อยบ่มีสตางค์
จับจ่ายถ่ายถอน
ชุดทำงานเด็กปั๊ม
นั่นแหละชุดนอน
คู่ชม คู่ควง คู่เว้าวอน
ข้อยยังบ่ออนซอน
ย้อนข้อยมันยังจน
สิมีไผมาสนใจเรา
ผู้อับเฉาเราต้องจำทน
เก็บดวงใจจนจน
มอบเพื่อคนรักจริง
มีรถเก๋งขี่ ก็เข้าทีดีดอก
ข้อยคนบ้านนอก
คือสิบ่กล้าแอบอิง
ข้อยจึงต้องเฉยดูอยู่นิ่ง
เพราะจนทุกสิ่ง
เลยไม่สุงสิงกับใคร
แต่งตัวกะบ่แม่นสำอาง
ย้อนข้อยบ่มีสตางค์
จับจ่ายถ่ายถอน
ชุดทำงานเด็กปั๊ม
นั่นแหละชุดนอน
คู่ชม คู่ควง คู่เว้าวอน
ข้อยยังบ่ออนซอน
ย้อนข้อยมันยังจน
สิมีไผมาสนใจเรา
ผู้อับเฉาเราต้องจำทน
เก็บดวงใจจนจน
มอบเพื่อคนรักจริง
มีรถเก๋งขี่ ก็เข้าทีดีดอก
ข้อยคนบ้านนอก
คือสิบ่กล้าแอบอิง
ข้อยจึงต้องเฉยดูอยู่นิ่ง
เพราะจนทุกสิ่ง
เลยไม่สุงสิงกับใคร