เธอพอเข้าใจบ้างไหม ว่าทำไมฉันนี้ถึงต้องไปเสียที ขอให้เธอโชคดี เธอคงไม่โกรธใช่ไหม ที่ต้องบอกให้รู้ รู้ว่าฉันไม่ไหวแล้วเธอ ฉันก็เจ็บ ที่ต้องเป็นแบบนี้ ฉันเสียใจ ที่ต้องพูดไป เธอก็แค่เด็กผู้ชาย ไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น รักไม่เป็น ห่วงใครไม่เป็น ไม่เคยมีใครสำคัญ เธอก็แค่เด็กผู้ชาย คิดถึงแค่ตัวเองเท่านั้น รู้ไหมเธอก็เป็นแค่เด็ก ไม่พร้อมที่จะรักใคร? ( ผ่านเวลามาเท่าไร ยิ่งรู้ว่าคงไม่ได้เจอ รักและวันเวลาที่ดี นอกจากความเจ็บช้ำก็เท่านั้น) แต่มันอาจเป็นเพราะฉัน คิดเอาเองว่ารักคืออะไรมากมาย เธอไม่มีให้กัน อาจเป็นที่ตัวของฉัน ที่เมื่อบอกว่ารัก แล้วไม่ใช่แค่เพียงพูดมา