อยู่อยู่ก็หายไป
ทนไม่ได้หรอกเธอ
แต่ก่อนเคยพบเจอ
รักกันเคยห่วงใย
เจ็บจับจนใจหนาว
ร้าวจนปวดใจ
ที่ไม่เคยมาคอย
ดูแลห่วงใย
จิตใจกันบ้างสักหน่อย
อยากจะลืมก็ลืม
ใจดำไม่จำ
ทำกันเจ็บอย่างนี้
ปวดใจใครว่าดี
มีแต่เปลืองน้ำตา
อยู่อยู่ก็หายไป
ใจเลยเงียบเหงา
ก็เปลี่ยนเป็นความเศร้า
เรามันคนอ่อนไหว
เจ็บจับจนใจหนาว
ร้าวจนปวดใจ
ที่ไม่เคยมาคอย
ดูแลห่วงใย
จิตใจกันบ้างสักหน่อย
อยากจะลืมก็ลืม
ใจดำไม่จำ
ทำกันเจ็บอย่างนี้
ปวดใจใครว่าดี
มีแต่เปลืองน้ำตา
ก็บอกกันให้รู้สักหน่อย
ให้คอยพูดกันสักนิด
หากเป็นเพราะฉันนั้นผิด
ก็คิดว่าควรบอกมา
ที่ไม่เคยมาคอย
ดูแลห่วงใย
จิตใจกันบ้างสักหน่อย
อยากจะลืมก็ลืม
ใจดำไม่จำ
ทำกันเจ็บอย่างนี้
ปวดใจใครว่าดี
มีแต่เปลืองน้ำตา
มีแต่เปลืองน้ำตา
มีแต่เปลืองน้ำตา
มีแต่เปลืองน้ำตา
มีแต่เปลืองน้ำตา