มันเป็นอะไรที่ เป็นอะไรที่พูดยาก เรียกว่าอะไรนะ ฉันก็ยังไม่แน่ใจ คงเป็นความคิดถึง ผสมกับความรัก คงเป็นอย่างนั้นมั้ง ฉันจึงมาตรงนี่ไง เธอยังอ่อนหวาน สดใสเหมือนวันก่อนนั้น เหมือนกาลเวลา ไม่อาจพรากเธอไป คืนวันดีดี เหล่านั้นยังตามติดใจ ฝันถึงวันก่อนนั้นไม่ลืม อยากให้เหมือนวันเดิมอีกครั้ง เหมือนดังเดิมอีกครั้ง ฉันหวังมากเกินไปไหมก็ไม่รู้ อยากมีฉันมีเธออีกครั้ง ฝันเดิมเดิมอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเธอจะเต็มใจอยู่ไหม แต่รู้ว่าฉันต้องมา (เพราะรักฉันจึงต้องมา) วันวานที่ผ่านพ้น ฉันเคยทำเธอยิ้มได้ ในวันที่อ่อนไหว ฉันก็ยืนอยู่ข้างเธอ คืนวันที่ดีนั้น ยังหวังจะได้เจอ เป็นไปได้แค่ไหนแล้วแต่เธอคนนี้ไง