ฟ้ามืดลงแค่ไหน ตะวันลาเมื่อไร
ร้อนหนาวเท่าไร แต่ฉันก็ยังคงอยู่ตรงนี้
อยู่อย่างคนไร้วิญญาณ หลับตาไม่ลงสักที
จากวันที่เธอทิ้งไป ยังลืมไม่ลง
ใครจะผ่านเข้ามา กี่คนที่มาทักทาย
ทั้งถามและห่วง ว่าฉันจะทนอย่างไรไหว
ก็ยังไม่รู้ไม่มีเธอ จะทำอะไรต่อไป
เมื่อเธอทำให้เข้าใจ ว่าอะไรที่ใจเธอต้องการ
ขาดฉันเธอก็ไม่เหงา ขาดเขาเธอต้องเสียใจ
สองทางที่เราต่างอยู่ จากวันนี้คงไกลแสนไกล
ขาดฉันเธอก็มีเขา แต่ฉันคงไม่เหลืออะไร
ทุกวันเวลาที่ผ่าน ไม่รู้จะทนอยู่เพื่อใคร
ใครจะผ่านเข้ามา กี่คนที่มาทักทาย
ทั้งถามและห่วง ว่าฉันจะทนอย่างไรไหว
ก็ยังไม่รู้ไม่มีเธอ จะทำอะไรต่อไป
เมื่อเธอทำให้เข้าใจ ว่าอะไรที่ใจเธอต้องการ
ขาดฉันเธอก็ไม่เหงา ขาดเขาเธอต้องเสียใจ
สองทางที่เราต่างอยู่ จากวันนี้คงไกลแสนไกล
ขาดฉันเธอก็มีเขา แต่ฉันคงไม่เหลืออะไร
ทุกวันเวลาที่ผ่าน ไม่รู้จะทนอยู่เพื่อใคร
ใครจะผ่านเข้ามา กี่คนที่มาทักทาย
ทั้งถามและห่วง ว่าฉันจะทนอย่างไรไหว
ก็ยังไม่รู้ไม่มีเธอ จะทำอะไรต่อไป
เมื่อเธอทำให้เข้าใจ ว่าอะไรที่ใจเธอต้องการ
ขาดฉันเธอก็ไม่เหงา ขาดเขาเธอต้องเสียใจ
สองทางที่เราต่างอยู่ จากวันนี้คงไกลแสนไกล
ขาดฉันเธอก็มีเขา แต่ฉันคงไม่เหลืออะไร
ทุกวันเวลาที่ผ่าน ไม่รู้จะทนอยู่เพื่อใคร