หมอบตรงประตู ลูกหมาที่เธอซื้อมาฝากกับฉัน เธอเคยห่วงใยรักมันให้มันอุ่นใจ แต่เธอก็ทิ้ง ไม่ดูไม่แล ให้ใจมันสลาย จะช่วยยังไง เพราะใจของฉันเหมือนใจมันเลย เรามีความหวังเหมือนกันอยู่ คอยว่าเมื่อไหร่ ที่เธอจะมาเหมือนเคย ก็เธอเคยดูแลแล้วก็ละเลย เปลี่ยนไปมากมายอย่างงั้น เศร้าเหมือนกันเลย เหงาเหมือนกันเลย เฝ้าคอยคนเคยรักกัน ให้เหมือนเดิม ต่างปวดร้าว เพราะว่าเราก็เหมือนกัน นั่งซึมเป็นวัน ลูกหมาของเธอข้าวปลาก็ทานน้อย มันคงจะคอยให้เธอมาป้อนข้าวมัน ส่วนตัวฉันเองก็คิดถึงเธอ นั่งจมกับความหลัง นั่งคอยเธอนั้น กลับมาดูแลทั้งหมาและคน