อยู่กับแสงดวงดาวอย่างเคย
อยู่เงียบเงียบตามเคย
ในคืนนี้
เปิดให้เสียงทีวี
เป็นเพื่อนกันไป เป็นประจำ
อยู่กับโต๊ะตัวเดิมที่ระเบียง
อยู่กับหมอนบนเตียง
ไม่มีใคร
ท่ามกลางค่ำคืนว้าเหว่
บอกตัวเองเรื่อยไป ให้เข้าใจ
ใครก็มีปัญหา
ก็เหมือนกับเรา
ก็คงต้องเหงาเดียวดาย
กันทุกคน
อยู่ที่เรานั้นมีความอดทน
รับรู้จะอยู่กับมันได้ไง
อยู่เป็นเพื่อนตัวเอง
เสียให้ชิน
ปล่อยให้เหงามันกิน จิตใจไป
ไม่มีใครก็ไม่แปลก
และคงไม่ถึงตาย ให้เข้าใจ
ใครก็มีปัญหา
ก็เหมือนกับเรา
ก็คงต้องเหงาเดียวดาย
กันทุกคน
อยู่ที่เรานั้นมีความอดทน
รับรู้จะอยู่กับมันได้ไง
ใครก็มีปัญหา
ก็เหมือนกับเรา
ก็คงต้องเหงาเดียวดาย
กันทุกคน
อยู่ที่เรานั้นมีความอดทน
รับรู้จะอยู่กับมันได้ไง
อดทน รับรู้
และอยู่กับมันได้ไง