ฉันก็เป็นอย่าง
เรือลำน้อย
ที่ต้องลอยอยู่
กลางคลื่นลม
ไม่รู้ว่า
จะจมเมื่อไหร่
ถ้าเธอคิด
จะไม่อยากทน
ไม่อยากรู้
ไม่อยากสนใจ
ขอไปจากตรงนี้
ไปกับเขา
คนนั้นที่เห็น
ที่ว่าเป็น
ดั่งเรือลำใหญ่
ซึ่งคงต้านพายุได้ดี
ไม่ว่าเธอ
จะชอบแบบไหน
ก็ไม่เคยขัดใจซักที
ให้ไปไม่ขัดขวาง
เรือมันจะจม
คนมันจะไป
ห้ามได้ไง
ห้ามไม่อยู่
คนไม่มีใจ
คนไม่รักจริง
ถ้าอยากจะทิ้งก็เชิญ
เรือมันจะจม
คนมันจะไป
ห้ามได้ไง
ห้ามไม่อยู่
ฉันไม่มีดี
มีไม่เพียงพอ
รอไม่ได้ก็เชิญ
ฉันก็เป็น
อย่างเรือลำน้อย
ที่ต้องลอย
อย่างไร้ทิศทาง
ไม่ทำให้เธอ
วางใจได้
ในเมื่อเธอ
หมดความอดทน
ไม่มีรัก
ไม่มีหัวใจ
ห้ามไปก็เท่านั้น
เรือมันจะจม
คนมันจะไป
ห้ามได้ไง
ห้ามไม่อยู่
คนไม่มีใจ
คนไม่รักจริง
ถ้าอยากจะทิ้งก็เชิญ
เรือมันจะจม
คนมันจะไป
ห้ามได้ไง
ห้ามไม่อยู่
ฉันไม่มีดี
มีไม่เพียงพอ
รอไม่ได้ก็เชิญ
เรือมันจะจม
คนมันจะไป
ห้ามได้ไง
ห้ามไม่อยู่
คนไม่มีใจ
คนไม่รักจริง
ถ้าอยากจะทิ้งก็เชิญ