เกิดเป็นพระราชา
อยากได้ก็ได้อย่างใจ
อยากมีแต่สุขไม่ทุกข์ใจ
แต่หาไม่เจอซักที
ให้โหรช่วยทำนาย
โหรบอกให้ทำอย่างนี้
ต้องใส่เสื้อของผู้วิเศษ
ที่เขาไม่มีความทุกข์ใดใด
ทหารของพระราชา
ออกตามหาแทบพลิกแผ่นดิน
ไม่พบไม่เจอไม่ได้ยิน
คนที่ไม่มีทุกข์ใจ
เสาะหานับแรมปี
ผู้วิเศษคนนั้นอยู่ไหน
ไม่ว่าจะหญิงจะชาย
ก็ล้วนแต่มีความทุกข์ทุกคน
หาเท่าไร หาไม่เจอ
เสื้อแห่งความสุขนั้นอยู่ไหน
จะค้นจะหาเท่าไหร่
ก็ยังไม่พบไม่เจอซักที
หาเท่าไร หาไม่เจอ
คนคนนั้นเขาอยู่ที่ใด
คนที่ไม่เคยทุกข์ใจ...ไม่มี
ก่อนตะวันจะลับปลายนา
ที่หน้ากระท่อมหลังนึง
แว่วเสียงถ้อยคำพร่ำรำพึง
ขอบคุณชีวิตแสนดี
เมื่อหิวก็แค่มีกิน
เมื่อหลับก็นอนฝันดี
แค่นี้ก็มีความสุข
วันนี้ไม่มีความทุกข์ใดใด
ทหารของพระราชา
เสาะหามาทั้งแผ่นดิน
เพิ่งพบเพิ่งเจอเพิ่งได้ยิน
คนที่ไม่มีทุกข์ใจ
เหล่าทหารของพระราชา
จึงกระแทกประตูเข้าไป
ได้พบเพียงชายยากไร้
ไม่มีแม้เสื้อติดกายซักตัว
หาเท่าไร หาไม่เจอ
เสื้อแห่งความสุขนั้นอยู่ไหน
จะค้นจะหาเท่าไหร่
ก็ยังไม่พบไม่เจอซักที
หาเท่าไร หาไม่เจอ
ความสุขนั้นมันอยู่ที่ใด
หรือว่ามันอยู่ที่ใจ...
ตรองให้ดี...