เนื้อเพลง เหงามันให้ตาย - รุจ The Star 4
รุจ The Star 4 - เหงามันให้ตาย
คำร้อง ปิยะ ครุธา
ทำนอง พณวรรธน์ พงศ์ภักดีบริบาล
เรียบเรียง ดุสิต ตันสกุล
อากาศมันโล่งยังไงไม่รู้
ข้างๆกายไม่เคยมีใครแย่งหายใจ
มันอิสระมากเกิน จนเคว้งคว้างไป
ชักเรื่องใหญ่ ไม่ไหวจะให้ทน
ใครว่าตัวคนเดียวอย่างนี้สบาย
เซ็งอารมณ์จะตายมันเปลี่ยวหัวใจ
ยังกะต้องการจัง ไอ้ชีวิตลำพังไม่มีใคร
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายซักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นซักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ
ให้เหงามันให้ตาย
นั่งบ่นคนเดียวลำพังเสมอ
ใครไม่เจออย่างนี้คงไม่เข้าใจ
ยิ่งเจอะใครเดินควงกันมันแปล๊บข้างใน
แล้วเมื่อไหร่ จะถึงตาของเรา
ใครว่าตัวคนเดียวอย่างนี้สบาย
เซ็งอารมณ์จะตายมันเปลี่ยวหัวใจ
ยังกะต้องการจัง ไอ้ชีวิตลำพัง ไม่มีใคร
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายซักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นซักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ ให้เหงามันให้ตาย
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายซักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นซักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ ให้เหงามันให้ตาย
คำร้อง ปิยะ ครุธา
ทำนอง พณวรรธน์ พงศ์ภักดีบริบาล
เรียบเรียง ดุสิต ตันสกุล
อากาศมันโล่งยังไงไม่รู้
ข้างๆกายไม่เคยมีใครแย่งหายใจ
มันอิสระมากเกิน จนเคว้งคว้างไป
ชักเรื่องใหญ่ ไม่ไหวจะให้ทน
ใครว่าตัวคนเดียวอย่างนี้สบาย
เซ็งอารมณ์จะตายมันเปลี่ยวหัวใจ
ยังกะต้องการจัง ไอ้ชีวิตลำพังไม่มีใคร
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายซักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นซักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ
ให้เหงามันให้ตาย
นั่งบ่นคนเดียวลำพังเสมอ
ใครไม่เจออย่างนี้คงไม่เข้าใจ
ยิ่งเจอะใครเดินควงกันมันแปล๊บข้างใน
แล้วเมื่อไหร่ จะถึงตาของเรา
ใครว่าตัวคนเดียวอย่างนี้สบาย
เซ็งอารมณ์จะตายมันเปลี่ยวหัวใจ
ยังกะต้องการจัง ไอ้ชีวิตลำพัง ไม่มีใคร
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายซักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นซักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ ให้เหงามันให้ตาย
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายซักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นซักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ ให้เหงามันให้ตาย