วิธีจัดวางระหว่างเรานั้น จากฉันถึงเธอ กับดินแดนความคิดที่มากมาย แต่ได้องค์ประกอบที่ชัดเจน ทุกการจัดวางระหว่างเรานั้น แค่ฉันและเธอ แต่คงวางระยะไม่มากพอ ก็เข้าใจขอบเขตของเธอ แหละความหมายที่ขาดหายไป อยู่ในพื้นที่ว่างถูกเว้นไว้ให้ว่างเปล่า แต่ใจ?ไม่เชื่อมต่อสักที จะมีใครในวันบางวัน หากตอนนั้น หากตัวฉันสับสน ฉันไม่อยากยอมรับว่าฉันก็เหงาเหลือเกิน?..yeah hu yeah บางทีมันเหงาเหลือเกิน มันดูเคว้งคว้างในใจฉัน ได้พบกัน แล้วทำไมดูคล้ายว่ามีบางอย่าง?กั้นกลาง แล้วทำไมสุดท้ายไม่มีอะไร?สักอย่าง ฉันไม่อยากยอมรับว่าฉันก็เหงาเหลือเกิน?.yeah hu yeah บางทีมันเหงาเหลือเกิน มันดูเคว้งคว้างในใจฉัน ก็ทำไมชีวิตฉันมันดูช่างเหงาเหลือเกิน บางทีมันเหงาเหลือเกิน มันดูเคว้งคว้างในใจฉัน เพราะทุกวัน?อยู่กับที่ว่าง เดียวดาย อาจจะมีตรงกลาง ระหว่างเราคงมีตรงกลาง มีความกลมกลืนแต่ขัดแย้งในตัวมันเอง ต่อให้เจอกัน กว่าจะเอื้อนเอ่ย เวลาเธอเป็นเธอ สิ่งที่เธอเป็นตัวเธอ ดั่งเธอมีกำแพง ปิดไว้ทุกครั้งที่ใกล้ ต่อให้ไกลกัน อาจจะไม่ต่าง แหละสุดท้ายตรงกลางที่มี กลับเป็นพื้นที่ว่างเปล่า ที่ห่างออกไปทุกที อีกนานสักเท่าไหร่ ต่อไป จะมีใครในวันบางวัน หากตอนนั้น หากตัวฉันสับสน