ทำดีที่สุดแล้วก็ยังไม่แคล้วเป็นคนแปลก ดุ่ทดเินตามแนวภูมิใจ ได้แล้วแต่ใจล่วงแตก ที่ทำโดดเด่นด้วยช่วงวัยหัวใจร่ำร้อง แล้วเมื่อไหร่คนต่างวัยเข้าใจสอดคล้อง เหตุผลไม่ฟังจับผิดให้พังเอาให้แหลกเปรียบเทียบเหน็บแนม เป็นของฝากแถม ไว้ไล่แจกพร่ำสอนถี่ๆ ภาพความหวังดีกลาดเกลื่อนกระดอน คอยจ้องเขม่นเหม็นหน้าผู้ใด แน่นอนเดือดร้อน * เฮี้ยว เฮ้ว เฮี้ยว ใช่จะเหลวแหลก เฮี้ยว เอ้ว เฮี้ยว ใช่จะเหลวแหลก ที่แปลกแตกต่างไป ไม่ตรงตามทางเส้นทางที่คุณหวัง ** ความงามที่เคยเห็น ความงามที่เคยผิดแผก ต่างยุค ต่างสมัย ต่างวัน ต่างวัย ใครคือคนแปลก ที่ทำโดดเด่นด้วยเป็นช่วงวัยหัวใจ ร่ำร้อง แล้วเมื่อไหร่คนต่างวัย เข้าใจสอดคล้อง ซ้ำ*/*/*