ผมยาวสยาย ตากลมโตสดใส หน้าเธอก็สวย ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ วันนั้นทำไมไม่ยอมเข้าไป ทักทายกับเธอ ใครๆ ก็บอกกัน ว่าโลกเรานั้นมันกลม ขนาดไม่เจอกันนานนม ก็ยังจะวนมาพบกัน ผมนั้นเลยจดจำ ว่าโลกกลมนั้นแน่นอน ได้เจอะกับเธอแม่งามงอน อีกไม่นานคงพบกัน แต่ผ่านมาแล้ว เกือบสิบปี นานอย่างนี้ยังไม่เจอ โลกมันกลมจริงๆ เหรอ ทำไมไม่เจอกันซักที แล้วที่เขานั้นบอกมาว่าโลกมันกลม อย่างนั้น อย่างนี้ แต่กับผมเป็นสิบปีมันไม่ได้เจอเธอเลย ผมยาวสยาย ตากลมโตสดใส เธอเดินผ่านมา พอตาสบตา หัวใจก็สั่นไหว หน้าเธอก็สวย ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ วันนั้นทำไม ไม่ยอมเข้าไป ทักทายกับเธอ โลกมันคงไม่กลม ก็เลยไม่วนมาเจอกับเธอ อยากจะเจอกับเธอ ก็ได้แต่เหม่อมาเป็นสิบปี โลกมันคงไม่กลม ตั้งนานตั้งนมไม่เจอกับเธอ หากได้เจออีกที ก็จะไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนี้