พรพิมล ธรรมสาร - โอ๊ยปวดใจ
โอย โอ้ย โอย โอย โอ้ย ปวดใจเหมือนใคร
เอาไฟมาจี้ต่อหน้าต่อตา ฉันเลยหรือนี่ช่างไม่อายใจบ้างเลย
ยามนี้ใจสับสนสุดแสน คนนั้นแฟนคนนี้ก็เพื่อน
จะกลืนจะคลายไม่คลายปมเงื่อน ให้เลือนลบไป
ตัดอกตัดใจหันหลังรีบเดิน ไม่อยากเผชิญภาพบาดในตา
จะอย่างไรไม่ยอมหันมา เพราะกลัวจะมองเห็นน้ำตา
ที่มันร่วงมาร่วงมาร่วงมา เปียกและนองสองแก้ม
ยอมแล้วยอมยอมแพ้เถิดเรา ไม่ตายคงหาได้ใหม่
ทั้งเพื่อนทั้งแฟนขอจำจนตาย เสียดายหลงเชื่อใจ
โอ้ย โอย โอ่ย โอย โอ้ย โอ๊ย... โอ๊ยปวดใจ
ตัดอกตัดใจหันหลังรีบเดิน ไม่อยากเผชิญภาพบาดในตา
จะอย่างไรไม่ยอมหันมา เพราะกลัวจะมองเห็นน้ำตา
ที่มันร่วงมาร่วงมาร่วงมา เปียกและนองสองแก้ม
ยอมแล้วยอมยอมแพ้เถิดเรา ไม่ตายคงหาได้ใหม่
ทั้งเพื่อนทั้งแฟนขอจำจนตาย เสียดายหลงเชื่อใจ
โอ้ย โอย โอ่ย โอย โอ้ย โอ๊ย... โอ๊ยปวดใจ