เคยเป็นเธอที่ฉันมีตลอดมา เคยเป็นเธอที่ซับน้ำตาในยามเหงา ทุกข์ร้อนเสียใจเพียงใดมีเพื่อนคือเธอช่วงแบ่งเบา ไม่เหงาไม่กลัวไม่เหนื่อยไม่ท้อใจ ถ้ามีเธอ จนเวลาได้ แยกเราให้ห่างกัน มันคงเป็นเพราะโชคชะตากำหนดไว้ *ให้ฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป ถึงแม้ว่าเรายังอยู่ใกล้ ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม **อะไรที่ทำให้ไกล ฉันไม่เข้าใจ ฟ้าหรือทะเลที่กว้างใหญ่ อะไรมากั้นเรา อยู่ใกล้แค่เพียงเอื้อมมือถึงกัน แต่เหมือนมีหมอกควัน บางเบา กั้นตรงกลางขวางเราไม่ให้ได้เจอกัน เมื่อฉันและเธอมีทางที่เลือกเดินต่างกันไป ทั้ง ๆที่เราอยู่ใกล้ ๆกัน แต่มันไม่เหมือนเดิม (**) เคยมีบางครั้งที่อยากให้เป็นเหมือนดังเดิม แต่ใครเลยจะได้ทุกอย่าง อย่างที่ฝัน