ไม่อยาก จะคิด
ถึงคน ที่ทิ้ง กันไป.
ไม่อยาก ใส่ใจ
ว่าใคร ที่เขารังแก.
เมื่อก่อน เคยสน
แต่วัน นี้ไม่ แยแส
ไม่เห็น ว่าเธอจะแคร์
สิ่งที่ซึ้ง ที่ดี ต่อกัน.
คราก่อน คราวนั้น
ที่เธอ มีฉัน ในใจ.
ได้บอก กันไว้
ว่าเรา จะเข้าใจกัน.
แต่ใจ เธอนี้
ยิ่งนาน ยิ่งเปลี่ยนแปรผัน
โลกหมุน ไม่เคย จะทัน
เปลี่ยนแปรผัน
ไม่มี หยุดหย่อน
.อยาก ให้เธอ ไปหลง ระเริง
ให้เธอได้เหลิง
สุขสม ให้พอ เสียก่อน.
เมื่ออยาก จะไปก็ไป
ได้แต่อวยชัย ให้พร
แล้วอย่าได้ย้อน
คืน กลับมาก็พอ.
ใจหนึ่ง ก็รู้
ว่าเธอ ต้องหวน คืนมา.
คงอีก ไม่ช้า
ไม่นาน ที่ฉัน จะรอ.
แหละใน วันนั้น
ให้เธอ คุกเข่า มาขอ
จะยิ้ม เยาะเธอ ให้พอ
พอที่ฉัน ต้องรอ มานาน
อยาก ให้เธอ ไปหลง ระเริง
ให้เธอได้เหลิง
สุขสม ให้พอ เสียก่อน.
เมื่ออยาก จะไปก็ไป
ได้แต่อวยชัย ให้พร
แล้วอย่าได้ย้อน
คืน กลับมาก็พอ.
ใจหนึ่ง ก็รู้
ว่าเธอ ต้องหวน คืนมา.
คงอีก ไม่ช้า
ไม่นาน ที่ฉัน จะรอ.
แหละใน วันนั้น
ให้เธอ คุกเข่า มาขอ
จะยิ้ม เยาะเธอ ให้พอ
พอที่ฉัน ต้องรอ มานาน