เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย แอบรักดอกทานตะวัน แรกแย้มยามนาน อวดแสงตะวัน ช่างงดงามเกินจะเอ่ย ดอกเหลืองอำพัน ไม่หันมามอง แม้เหลียว มายังไม่เคย ไม้ขีดเจ้าเอ๋ย เลยได้แต่ฝันข้างเดียว ดอดไม้จะบานและหันไปตาม แต่แสงจากดวงอาทิตย์ จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา เพียงปรารถนา ให้มีลำแสงสีทอง จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา เพราะรักจริงใจอย่างนั้น เพียงแค่เธอหัน เพียงแค่เธอมอง ก็พอ