ขอถามจักคำว่าเป็นหยังคือมักตั๋วกัน ว่าเป็นหยังคือมักตั๋วให้เค้าฮักแล้วบ่จริงใจ
ขอถามจักคำว่าเป็นหยังเจ้าคือใจดำ ตั๋วให้ฮักหัวปักหัวปำแล้วเจ้าก็ไปบ่ลาคือน้องส่ำหมา

ตอนแรกเริ่มอ้ายเว้าดูดี
อ้ายเหมือนบ่มีพิษภัย
อ้ายทำท่าคือคนมีใจเป็นห่วงเป็นใยจนน้องตายใจ
แต่ภายใต้ใบหน้าใสใสอ้ายนี้คือจังซาตาน
อ้ายล่อน้องมาเป็นอาหาร
แล้วอ้ายก็ทำฮ้ายใจ

ขอถามจักคำว่าเป็นหยังคือมักตั๋วกัน ว่าเป็นหยังคือมักตั๋วให้เขาฮักแล้วบ่จริงใจ
ขอถามจักคำว่าเป็นหยังเจ้าคือใจดำตั๋วให้ฮักหัวปักหัวปำแล้วเจ้าก็ไปบ่ลาคือน้องส่ำหมา

คงสะใจเจ้าแม่นบ่
เจ้าถิ่มน้องไปบ่ลา
เจ้าเฮ็ดให้น้องเสียน้ำตา
เจ้าเฮ็ดคือน้องบ่มีค่า
เจ้าลืมหมดแล้ววันเวลาที่เฮาสองคนเคยสัญญาที่เคยบอกน้องว่าสิบ่ถิ่มบ่ปา แต่มามื้อนี้บ่เห็นหน้า
ไสว่าสิฮักกัน
ไสว่าสิบ่แปรผัน
ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน
สุดท้ายเจ้าก็ไปกับมัน
ข่อยนั้นเจ็บเกือบตาย
หัวใจข่อยแทบสลาย
ก็ฮักบ่มีความหมายกับเจ้าเลย

ข่อยนั้นเป็นเพียงฝุ่นส่วนเขานั้นคือทุกอย่าง
และเขาได้เดินฮ้วมทางส่วนตัวข่อยเป็นเพียงทางผ่าน (Baby)
เจ้าลืมข่อยง่ายดายทุกอย่างเจ้าคงบ่เสียดาย
มาให้ความหวังกันเฮ็ดหยังคั่นเจ้าสิเฮ็ดกันป่านนั้น
ถิ่มให้ข่อยเหลือเพียงน้ำตา

ขอถามจักคำว่าเป็นหยังคือมักตั๋วกัน ว่าเป็นหยังคือมักตั๋วให้เค้าฮักแล้วบ่จริงใจ
ขอถามจักคำว่าเป็นหยังเจ้าคือใจดำ ตั๋วให้ฮักหัวปักหัวปำแล้วเจ้าก็ไปบ่ลาคือน้องส่ำหมา