เซาฮ้องเถาะหล่า เสียดายน้ำตาออกมาบักใหญ่ เซาฮ้องเซาไห้ เฮ็ดไปบ่ได้อีหยัง
อดีตความเก่า สองเฮาเก็บเข้าโกดัง เรื่องราวความหลัง บ่หยังค้างใจอ้ายตั๋ว
ก็เมื่อแต่ก่อน ที่อ้ายอ้อนวอนให้เจ้าคืนมา คึดพ้อบ่หล่าหรือว่าบ่เอาใส่ใจ
เที่ยวตั๋วเที่ยวล่อ มารยาลมลิ้นปิ้นไป เฮ็ดได้จั่งใด๋ เหลือใจบ่มีวันลืม
* ฮ้องไห้จนตายอ้ายกะบ่ว่า แฮงสมน้ำหน้า คึดมาแฮงสาแก่ใจ คือคนตาบอด
นั่งกอดจอดบ่มีพิษภัย มันเป็นจั่งใด๋ ฮ้องไห้สาใจอ้ายเด
ละครเศร้า เศร้า นิยายน้ำเน่าเก็บเอาคืนไป สิฮ้องสิไห้ ซำใด๋อ้ายบ่ไขว้เขว
เป็นเพียงมารยากลอกกลิ้งของหญิงเสเพล อุกอั่งทั่งเท หักเหจากคนใจดำ
(ซ้ำ *)