กินเหล้ายามแลง แสลงหัวใจของอ้าย หัวใจกลับกลายสลาย เห็นเขาเดินกายคู่เรียงเคียงกัน
บ่อยากแนมกาย ย่านน้ำตาอ้ายกลั้นบ่ไหว ใจเจ้านั้นดำแบบใด๋ อ้ายเจ็บใจเพราะไม่มีเงิน
แต่ก่อนแต่โดนน้ำผักขมกะยังกินได้ ถึงบ่คือกินต้มไก่ ยังพออยู่ไปพอกะเทิน
แต่มาบัดนี้ต้มไก่น้องนางยังเมิน พ่อแม่เจ้ากะส่งเสริม ให้น้องเมินเดินหนีจากอ้าย
* ปวดใจคักหลาย เฮ็ดอ้ายได้หนอก้อนคำ ใจเจ้าช่างดำ กลับลำไปหาคนใหม่
ติอ้ายบ่หล่อ ถ้าบอกอ้ายบ่เสียดาย ให้อ้ายต้องมาอับอาย ใจดำคือดังถ่านไฟ
บ่อยากแนมกาย ย้อนย้านใจของอ้ายคึดพ้อ ในคืนมื้ออื่นนี้หนอ อ้ายคงนอนรอต้อนรับความช้ำ
อยากไปให้ไกล บ่อยากให้ไผนั้นมาเห็นใจ เจ้ากินของคาวคำใหญ่ งานศพของอ้ายเผาด้วยเหล้าขาว
(ซ้ำ *)