DOWNTOWN STORY
Producer: ชุมพล สุปัญโญ
เนื้อร้อง: โป โปษยะนุกูล
ทำนอง :DON
เรียบเรียง: AOM
เคยได้ยินว่าชีวิตก็คืองาน และงานนั้นก็คือเงิน ประมาณนี้ที่คนบอกกันมา
หลายๆคนก็จำไว้จนขึ้นใจ กี่วันแล้วที่ทำงานจนชีวิตแทบไม่มีเวลา
บางคนทำงานเกินเลยจนลืมคนที่รัก
บางคนทำงาน ไม่พักซะจนป่วยกันไป
บางทีทำไมคนเราต้องรีบร้อน หรือไม่กลัวจะแก่ไว
หนักไป ไม่เอา เครียดไป ไม่ดี
ปล่อยมันไปสักวันนึง บางทีชีวิตก็รีบร้อนเกิน บางทีวันนี้ไม่ต้องรีบร้อนเดิน
คงดีถ้าช้าอีกสักนิดให้ชีวิต ได้หยุดคิดอะไร
ปล่อยมันไปสักวันนึง บางทีชีวิตก็เหนื่อยล้าไป บางทีวันนี้ถ้าเราทำตามสบาย
แล้วใจจะผ่อนคลาย จะดีร้ายจะเป็นไง ลองหยุดพักสักวัน
แล้วค่อยกลับมา
ทุกๆวัน พอตื่นเช้า ก็ลืมตา ก็รีบร้อน ไปทำงาน พอตกเย็น ก็รีบกลับกันมา
พอรู้ตัวก็ผ่านพ้นไปอีกปี กับชีวิตที่จำเจ จนวนซ้ำ เหมือนเข็มนาฬิกา
บางคนทำงานเกินเลยจนลืมคนที่รัก
บางคนทำงาน ไม่พักซะจนป่วยกันไป
บางทีทำไมคนเราต้องรีบร้อน หรือไม่กลัวจะแก่ไว
หนักไป ไม่เอา เครียดไป ไม่ดี
ปล่อยมันไปสักวันนึง บางทีชีวิตก็รีบร้อนเกิน บางทีวันนี้ไม่ต้องรีบร้อนเดิน
คงดีถ้าช้าอีกสักนิดให้ชีวิต ได้หยุดคิดอะไร
ปล่อยมันไปสักวันนึง บางทีชีวิตก็เหนื่อยล้าไป บางทีวันนี้ถ้าเราทำตามสบาย
แล้วใจจะผ่อนคลาย จะดีร้ายจะเป็นไง ลองหยุดพักสักวัน
แล้วค่อยกลับมา
ปล่อยมันไปสักวันนึง บางทีชีวิตก็รีบร้อนเกิน บางทีวันนี้ไม่ต้องรีบร้อนเดิน
คงดีถ้าช้าอีกสักนิดให้ชีวิต ได้หยุดคิดอะไร
ปล่อยมันไปสักวันนึง บางทีชีวิตก็เหนื่อยล้าไป บางทีวันนี้ถ้าเราทำตามสบาย
แล้วใจจะผ่อนคลาย จะดีร้ายจะเป็นไง ลองหยุดพักสักวัน
แล้วค่อยกลับมา